Pijn zal het doen (voor iedereen)
Met de eerste golf heffingen geeft Donald Trump aan dat het hem menens is. De impact op de inflatie zal zichtbaar zijn, wat nog meer redenen geeft voor de Fed om nu een pauze in te lassen. De ECB zal ondertussen steeds meer redenen vinden om diep te snijden naarmate de kredietnormen strenger worden en de vraag naar krediet afneemt. Gilles Moëc, AXA Group Chief Economist en Head of AXA IM Research, werpt licht op de zaak.
Diegenen die hoopten op een lage “ snelheid van omzetting ” van de verkiezingsbeloften van Donald Trump in beleid, moeten misschien hun mening herzien na de aankondiging dit weekend van tariefverhogingen voor Canada, Mexico en China. Het is waar dat de maatregel voor Chinese producten beperkt bleef tot 10% en dat Europa tot nu toe gespaard is gebleven, maar wij denken dat dit slechts een eerste salvo is en dat de schok op de Amerikaanse importprijzen al aanzienlijk zal zijn. De boodschap die naar alle handelspartners wordt gestuurd, is dat de VS bereid zijn om pijn te doen - de impact op de Amerikaanse inflatie zal waarschijnlijk zichtbaar zijn - om hun dominantie te laten gelden en dat niemand, hoe hecht de relatie met de VS ook is, zich “veilig” kan wanen voor unilaterale handelsmaatregelen van de VS. Dit zal bijdragen aan de terughoudendheid van de Fed om verder te versoepelen, wat al duidelijk werd tijdens de persconferentie van Jay Powell vorige week vóór de aankondiging van de tarieven, met gevolgen voor de lange zijde van de curve. Wij denken niet dat renteverlagingen opnieuw kunnen worden doorgevoerd zonder dat “Trumpnomics” de cirkel rond maakt, d.w.z. zonder een vertraging van de bbp-groei na de huidige “suikeroes”, die een nieuwe versnelling van de consumentenprijzen zou helpen opvangen die, na de aankondiging van dit weekend, nog waarschijnlijker lijkt.
De ECB stond vorige week grotendeels op de automatische piloot. Christine Lagarde hoefde niet veel creativiteit aan de dag te leggen: de renteverlaging was al aangekondigd en de wijziging van de forward guidance in december gaf de ECB dekking om de beleidsrente verder richting neutraal te brengen. Het is echter opvallend dat de markt het nu volkomen normaal vindt dat de ECB blijft versoepelen terwijl de Fed een pauze inlast (waarschijnlijk voor lange tijd). Dit is volledig gerechtvaardigd door de uiteenlopende gegevens, maar het blijft interessant dat de ECB erin is geslaagd om haar onafhankelijkheid van haar Amerikaanse tegenhanger te laten gelden zonder veel gemopper van de markt. Wij blijven erop vertrouwen dat de ECB de neutraliteit zal doorbreken: als de ECB al bereid is om naar neutraal te gaan ondanks dat ze officieel nog steeds gelooft in een herstel, dan zou het voortduren van de huidige stagnatie - wat wij aannemelijker vinden - logischerwijs een sterke reden moeten zijn om verder te verlagen. Bovendien denken we dat de ECB in toenemende mate zal worden afgeschrikt door de aanscherping van de kredietnormen en de afkalving van de kredietvraag, wat zal resulteren in een afdaling naar volledig accommoderend terrein.
U leest de volledige Macrocast van Gilles Moëc via de bijgevoegde link.
Macrocast 256Dominique Frantzen
Jennifer Luca
Serge Vanbockryck
Arnaud Verwacht